Dlaczego 4. miejsce Kajetanowicza w Plebiscycie „PS” budzi tyle kontrowersji?

Burza, jaka powstała wokół czwartego miejsca Kajetana Kajetanowicza w 86. Plebiscycie Przeglądu Sportowego na Najlepszego Sportowca Polski jest niewyobrażalna. To jeden z najgorętszych tematów ostatnich godzin. Wśród licznych komentarzy możemy obserwować pokaz ignorancji, niezrozumienia sportu i zasad przeprowadzania plebiscytów. Przeciętny Kowalski, notorycznie mylący rajdy z wyścigami, już czwarty raz w tym miesiącu kupuje bilet na samolot, żeby wylecieć z Polski. Bo jak tak można, facet nic nie osiągnął, a jest przed takimi zasłużonymi sportowcami. Załamałem się tym, co zobaczyłem w internecie i dlatego powstał tekst, który w tej chwili czytacie. Jeżeli Wy również macie podobne odczucia, podzielcie się nimi. Zaznaczam jednocześnie, że to moje osobiste przemyślenia i być może inni członkowie redakcji Rallypl mają inne zdanie. Zapraszam do lektury!

Osiągnięcia Kajetanowicza w sezonie 2020

Jedno z podstawowych pytań opinii publicznej brzmi – Jakie są osiągnięcia Kajetana Kajetanowicza w sezonie 2020? Kajto w ubiegłym roku wystartował w 5 rundach Rajdowych Mistrzostw Świata. We wszystkich na swoim prawym fotelu miał Maćka Szczepaniaka. Duet wygrał Rajd Turcji, jeden z najtrudniejszych w sezonie – i to drugi raz z rzędu! W Estonii także było bardzo blisko rewelacyjnego wyniku. Niestety wypadek w końcówce przekreślił te nadzieje. Tak się zdarza, zwłaszcza w tak zaciętej walce. Pełne wyniki Kajto i Maćka w sezonie 2020 prezentują się następująco:

Meksyk – P4
Estonia – DNF
Turcja – P1
Sardynia – P2
Monza – P5

Razem 65 punktów i trzecie miejsce w klasyfikacji WRC3. Oczywiście, wszyscy mieli apetyt na więcej, w tym na pewno sami zainteresowani. Nie jest to jednak rezultat, którego trzeba się wstydzić – wręcz przeciwnie! Dzisiejsze zaplecze klasy WRC jest przepełnione talentem. Jari Huttunen, Oliver Solberg, Marco Bulacia, w ostatniej rundzie także Andreas Mikkelsen. Są to bardzo szybcy kierowcy, a nie zapominajmy także, że korespondencyjnie (w kategorii RC2) Kajto z powodzeniem rywalizował z zawodnikami pokroju Madsa Ostberga, Pontusa Tidemanda czy Adriana Fourmaux. Ten ostatni w sezonie 2021 będzie miał okazję wsiąść do Fiesty WRC!

Niezrozumienie ludzi z zewnątrz…

Jeżeli macie mocne nerwy, polecam poczytać komentarze w mediach społecznościowych. Płynie z nich jeden, prosty wniosek – WRC3 to trzecia liga rajdów na świecie. Niestety, motorsport to nie piłka nożna i tutaj nie jest możliwe przełożenie systemu ligowego 1:1. Gdyby WRC3 było trzecią ligą, to Mistrzostwa Europy są czwartą? A skoro ERC to 4 liga, to ERC2 jest ligą piątą? Idąc dalej tym tropem dojdziemy do wniosku, że RSMP to zawody międzyszkolne. Nie tędy droga! Niestety, aby być jak najbardziej obiektywnym, ukazuje to pewien problem w nazewnictwie poszczególnych szczebli. Dla osoby z zewnątrz naprawdę niezrozumiały jest cały podział na WRC/WRC2/WRC3. A jakby ci ludzie usłyszeli, że jeszcze przed chwilą mieliśmy WRC2 Pro i WRC2 funkcjonujące jednocześnie, to chyba przepaliłyby się im styki. Bo wychodzi na to, że WRC2 Pro to taka druga liga dla profesjonalistów, a WRC2 jest dla amatorów. Kurtyna.

W tym dziennikarzy!

Brak zrozumienia tematu wśród przeciętnego Kowalskiego nie razi aż tak bardzo. W końcu zdajemy sobie wszyscy sprawę, że rajdy to cały czas niszowy sport w skali kraju. Za to lamenty i dyskusje dziennikarzy m.in. na Twitterze są dla mnie całkowicie niezrozumiałe i po prostu żenujące. Dla poparcia moich słów, posłużę się przykładem.

Wszystko spoko. Tylko że mistrzostwo UFC, mistrzostwo świata na żużlu, wygranie wszystkiego w futbolu klubowym w 2020 roku czy triumf w TCS to są sukcesy. Kajetanowicz miał 8 (!) punktów w siedmiu rundach WRC (zwycięzca… 111). I wygranie rajdu w… WRC 3

— Patryk Prokulski (@PProkulski) January 9, 2021

Jasne, z pierwszą częścią Tweeta zdecydowanie nie wypada się nie zgadzać. Mistrzostwo UFC, Mistrzostwo Świata na żużlu, triumf w TCS i zdobycze Lewandowskiego to ogromne sukcesy. Za to dalej zaczyna się festiwal niezrozumienia komentowanej dyscypliny, co naprawdę trudno ukryć. Kajto musi się niesamowicie wstydzić, że jadąc samochodem klasy R5 zdobył zaledwie 8 punktów w klasyfikacji generalnej WRC, naprawdę wstyd! Do tego przejrzałem wszystkie klasyfikacje sezonu w Rajdowych Mistrzostwach Świata i nie potrafię dotrzeć do tego, w jakiej kategorii zwycięzca miał 111 punktów. Dla szybkiego przybliżenia:

WRC – Sebastien Ogier – 122 pkt.
WRC2 – Mads Ostberg – 112 pkt. (tu najbliżej, ale wciąż pudło)
WRC3 – Jari Huttunen – 83 pkt.
Junior WRC – Tom Kristensson – 100,5 pkt.

Ktoś potrafi odkryć klucz? Jedyny mój trop jest taki, że Elfyn Evans przed rundą na Monzy faktycznie miał 111 punktów. W każdym razie, chyba przekracza to moje możliwości matematyczne i detektywistyczne. Zresztą, takich uszczypliwości ze strony dziennikarzy różnej maści było wiele. Trochę przykro, że mamy cały czas podwójne standardy i wszechobecny jad w środowisku. W ubiegłym roku podobny los spotkał Bartosza Zmarzlika. Możemy się jednak pocieszyć tym, że teraz ten Mistrz Świata na żużlu jest podawany jako przykład sukcesu. Już nikt nie wylewa jadu, bo pojawił się ciekawszy cel.

Kto głosował?

Mam wrażenie, że istnieje przerażająco wielka grupa ludzi, która nie rozumie zasad funkcjonowania plebiscytów – zwłaszcza takich, w których głosują widzowie. Według mnie jest to ta sama ekipa, która co roku wykłóca się przez miesiąc o wyniki Złotej Piłki. Otóż plebiscyty tego typu to zawsze był i zawsze będzie w pewnym stopniu konkurs popularności. Czy jest w tym coś złego? I tak i nie. Czasami sportowcy uprawiający niszowe dyscypliny (lub pełniące mniej popularne role w jej obrębie) są zepchnięci na dalszy plan. Innym razem wyjątkowo zorganizowane środowisko potrafi wywindować swojego ulubieńca na wysokie miejsce. Dokładnie tak było w przypadku Kajetana Kajetanowicza. Środowisko rajdowe, Team Kajto, wszyscy się zmobilizowali i wysyłali naprawdę dziesiątki, jeśli nie setki głosów! Nie są to moje wymysły, wystarczy pozwiedzać Facebookowe grupki i pooglądać zdjęcia ze stosem kuponów.

Dlaczego mamy to stygmatyzować? To przejaw naprawdę ogromnego zaangażowania, a informacja, że kibice rajdowi są jedną z najlepiej zorganizowanych grup, to nic nowego. Oczywiście, od czasu do czasu mają miejsce wewnętrzne tarcia i chciałbym żeby było ich mniej, ale w obliczu rywalizacji z innymi dyscyplinami, większość potrafi się zjednoczyć. Nie należy także zapominać, że Kajto był w tym plebiscycie swego rodzaju reprezentantem całego motorsportu. To jeszcze lepiej tłumaczy wynik, jaki udało się mu osiągnąć. Środowisko MMA także mogło się spiąć i zasypać skrzynki Przeglądu Sportowego głosami na Jana Błachowicza… ale tak się nie stało. Inna sprawa, że osobiście trochę żałuję, bo ten zawodnik w moim osobistym rankingu także zasłużył na wysokie miejsce. Rzecz w tym, aby nie lecieć zaraz na Twittera w celu wylania swoich smutków. Wystarczy zrozumieć zasady przeprowadzania plebiscytu.

Wzrost zainteresowania

Nie ważne jak mówią, ważne żeby mówili. Ta maksyma sprawdza się ponownie. Wystarczy spojrzeć na wykres zainteresowania w ujęciu czasowym, przy wyszukiwaniu frazy „Kajetan Kajetanowicz”. Dane dotyczą Polski, w krótkim okresie.

Czy cokolwiek trzeba dodawać? Zainteresowanie Kajto wzrosło zauważalnie. Zdaję sobie oczywiście sprawę, że część tych osób nigdy nie zainteresuje się szerzej rajdami i raczej działa to na zasadzie „sprawdzę o co tyle szumu”, ale jeżeli z tego wszystkiego przyjdzie chociaż kilkoro nowych kibiców, to będzie to sukces. Każdy niszowy sport przechodzi trudną drogę w docieraniu do opinii publicznej.

TOP15 Plebiscytu Przeglądu Sportowego na Najlepszego Sportowca Polski 2020

Strona Plebiscytu Przeglądu Sportowego –KLIK!
WRC na Rallypl – KLIK!